De schoenen
Tja, beste mensen, lieve familie en vele trouwe meelezers en meelevenden: die voeten dat wil wat. Voor hen die dat nog niet zo weten: ik beniemand die van alles geprobeerd wil hebben voor ik het opgeef. Er is vast nog een oplossing die ik nog niet heb bedacht, denk ik dan. En omdat ik tijdens het lopen beter kan praten of aan iets anders denken, bedenk ik mogelijke opties. Een mogelijkheid leek mij de volgende: ik vraag Jasmijn (onze jongste dochter) om m,n oude bergschoenen op te sturen naar een overnachtingsadres. Die schoenen voldeden prima, maar twee van de drie buitensportzaken zeiden dat het twijfelachtig was of ik er Rome mee zou halen. Goed, nieuwe Meindl (B/C) gekocht dus. En ingelopen, inderdaad. Deed nog knap zeer dat inlopen, mijn voeten moesten er echt aan wennen. Maar nu denk ik, ik ga op mijn oude schoenen lopen: nooit problemen met mijn voeten gehad. Niet toen we een paar weken door Italie lipen, niet in het schitterende Apuseni gebergte in het gastvrije Roemenië, nooit geen blaren. Tja, dan ga je toch even twijfelen of niet dan? Ik wel in elk geval. Jasmijn en Marten zien kans om de schoenen binnen een dag af te laten leveren in Pontarlier in de jeugdherbergwaar wij zelf in twee dagen aan zullen komen. Doen? Doen, want ik wil zeker weten dat ik alles probeer om beter te kunnen lopen. (Sceptische lezers, stop nu met hoofdschudden!!).
Bij de jeugdherberg krijg ik meteen een pakje uitgereikt. Yes! Als twee nieuwsgierige kinderen rennen we naar one kamer, nestelen ons op de rand van het bed en zetten de doos tussen ons in. Wat is ie smal. Passen daar bergschoenen in? Ja, die passen daar in zo blijkt. Meteen de voeten erin. ' En', zegt Evelien gespannen, ' hoe voelt het'? Slecht denk ik, maar ik zeg dat mijn voeten nogal breed zijn geworden door de warmte (wat ook inderdaad zo is) en dat de pijn in teen en hiel gewoon aanwezig is en niet meteen als bij toverslag verdwenen is. We zitten enige tijd te overwegen: doen/niet doen? Mee gaan lopen of toch weer terugsturen? Je kunt zien dat de nieuwe Meindls aan de kant van de kleine teen schuiner toelopen: dat zou de blaren op beide kleine tenen kunnen verklaren. Ook lijken ze op de wreef net iets kleiner, zou ik daardoor in de brug van de voet zo'n pijn hebben gehad en blaren op de bal van de rechtervoet? Besluit: Lopen, gewoon proberen, ik wilde toch de opties uitproberen en mogelijkheden elimineren? Nou dan, niet zeuren, gewoon lopen morgen. We pakken de nieuwe Meindls in de doos waar jasmijn als inhoud ' second hand shoes, no value' heeft laten opschrijven. En passant stop ik nog wat extra spullen uit de rugzak in de schoenen en de doos: ik wil en zal Rome halen, dan maar met een overhemd minder en zonder sjaal. De volgende morgen stap ik in mijn oude schoenen, beetje krap wel. Ik kijk naar de ingepakte doos, keurig afgetaped en klaar voor verzending: nu kan ik nog terug. Eeuwige twijfelaar die ik toch ook ben! Soms ben ik snel in het nemen van besluiten, maar van twijfelen heb ik ook buitengewoon veel verstand kan ik jullie meedelen. We sturen de schoenen weg. En nu lopen en afwachten. Over een paar dagen weet ik of het werkt. Ikzelf heb er alle vertrouwen in. Meer vertrouwen dan angst en dat is toch maar mooi meegenomen.
Cor
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}