Doen we het wel een weblogof doen we het niet...........

Wat is het voordeel en wat het nadeel..........

Plussend en minnend hebben we deze week dan toch maar besloten omeen weblog over onze voetreis naar Rome te openen en dan zien we wel hoe het beheren ervan tijdens onze tocht zal gaan. Onze moeite zit in het feit dat we het niet als een verplicht iets willen gaan zien om zo'n weblog bij te houden. Een heilig MOETEN willen we eigenlijk voorkomen.Een pelgimstocht is daar juist niet voor bedoeld.

Maar als het gaat lukken zonder dat plichtsgevoel dat willen wij jullie graag op de hoogte houden van de vorderingen van onze tocht, van ons genieten, de ontmoetingen en onze pleisterplaatsen. En de pijntjes, de tegenvallers, de moeite en de teleurstellingen willen we jullie ook zeker niet onthouden.

Een veelgestelde vraag is of en zo ja hoe wij ons voorbereiden op onze tocht.

We kunnen jullie geruststellen. We hebben al heel wat kilometers afgelegd in het Zeeuwse.

In het weekend proberen we steeds één hele dag te lopen en verder om de dag een paar uur

's avonds na het eten. Steeds met de bepakking die we ook naar Rome zullen meezeulen.

We liepen drie achtereen volgende dagen een rondje Walcheren. Een prachtige afwisselende tocht om dit deel van Zeeland. De start was in Vlissingen waar we langs de westerschelde liepen, over het strand en door en over de duinen via Zoutelande naar Domburg (28 km.) De tweede dag van Domburg via West-Kapelle en Vrouwenpolder naar Veere.(21 km.) en de laatste dag van Veere via Arnemuiden weer terug naar Vlissingen. (27 km.)

Nu lopen we de laatste weken steeds hier in Zuid-Beveland. In deze tijd van het jaar zijn de bloemdijken prachtig. We lopen door manshoge grasdijken, stille padenen genieten van al dit moois.

We dachten onze woonomgeving al wel aardig te kennen maar tijdens onze wandelingen komen we op steeds weer nieuwe paadjes en dijkjes. B.v. het herinneringsdijkje in de buurt van Heinkenszand. Een dijkje waar ouders van jonggestorven kinderen een herinneringsboom hebben geplant als nagedachtenis aan hun veel te vroeg gestorvenkind. Bij de bomen zijn teksten en gedichtjes geplaatst met de naam van het kind. Ontroerd liepen we over dit dijkje.

Nooit geweten dat er zo'n mooi initiatief hier in de buurt was.

Inmiddelszijn Cor zijn nieuwe bergschoenen goed ingelopen en zijn de gewenningspijntjes helemaal verdwenen. Ook metde rugzak, die zo'n12 kg. weegt heeft hij geen problemen meer.

Dat ligt ietsje anders nog bij mij.Ik blijf last van mijn nek houden.Dat ligt niet zozeer aan het gewicht van mijn rugzak(8kg.) denk ik, maar meerin het feit dat er iets in mijn nek niet goed zit.

De bovenste nekwervel geeft problemen. Een probleem waar ik ik al vaker last van heb gehad en steeds weer verholpen kon worden door mijn osteopaat. Over 10 dagen kan ik weer bij hem terecht voor een grondige onderhoudsbeurt en ik hoop maar dat dan mijn nekprobleem opgelost gaat worden. En zo niet, tja.... daar denk ik nog maar niet teveel over na.

Ook een vraag van veel mensen iswelke routes we gaan lopen. Daar heeftCor zich de afgelopen maanden mee bezig gehouden.Dus ons volgende verhaal zalvan Cor zijn hand zijn.