Beschermengel nr.1
Gisteravond de eerste overnachting gehad, bij Monique en Viv in Overslag. Gastvrij, betrokken, energiek (Viv),rustig (Monique) en enthousismerend vloog de avond voorbij. Een sms naar de kinderen gestuurd en, meteen, teruggekregen: de tranen waren gedroogd en alles was in orde. Vandaag is de eerste dag dat we iemand met ons mee laten lopen: Monique, collega van Evelien. Tijdens onze eerste stop, met de rug tegen een brede boom, de voeten in de zon en het hoofd in de schaduw, openen we ons beschermengelboekje. De eerste tekst blijkt een tekst te zijn afkomstig uit 1692, Baltimore. Laat dat nou precies de tekst zijn die wij tijdens onze eerste gemeenschappelijke vakantie in 1980 kochten in een winkel in Veere!! Sindsdien heeft die tekst zowel thuis als op kantoor op een prominente plaats gehangen. Het is een tekst met zoveel wijsheid en rijkdom aan gedachten dat je daar niet in een dag mee klaar bent. Zoek zelf maar op internet!! In Lokeren (anderhalf uur stomlopen langs de weg)probeert Evelien haar verhaal klaar te maken, maar de genereus beschikbaar gestelde laptop (vlaamse uitspraak: letterlijk) blijkt niet goed te werken. Uiteindelijk zitten we in een internetcafe, gerund door allochtonen, zoals ons fijntjes door de hoteleigenaar wordt duidelijk gemaakt. Maar daar werkt het wel!!! We lezen dat Rien een kaarsje voor ons brandde in de oecumenische geloofsgemeenschap de Ark en zijn ontroerd. In het hotel aan de buurttarfel zit iemand die iemand kent, die net terug is uit Rome; ook lopend. Maar die had 20 kilo op zijn schouders en ik (maar) 12. En ik vind mezelf nu al zielig, met die rode strepen op mijn schouders aan het einde van de dag. Morgen maar een andere beschermengel aanroepen;
Cor
Reacties
Reacties
Zo, Nederland al uit? Leuk dat ik de eerste was die een stukje mee mocht lopen. Geniet van het onthaasten; er komt nog tijd genoeg om je leefritme door de klok en anderen te laten beìnvloeden. Al weet ik zeker dat na deze tocht alles veel relativer zal zijn in jullie leven. Tot later.
tekst Baltimore 1692, Desiderata:
"Max Ehrmann (1872–1945), a poet and lawyer from Terre Haute, Indiana, is its author. It has been reported[by whom?] that Desiderata was inspired by an urge that Ehrmann wrote about in his diary: "I should like, if I could, to leave a humble gift -- a bit of chaste prose that had caught up some noble moods." Conventional belief is that Ehrmann actually wrote the prose himself and copyrighted it in 1927.[2]
Around 1959, the Rev. Frederick Kates, rector of Saint Paul's Church in Baltimore, Maryland, used the poem in a collection of devotional materials he compiled for his congregation. At the top of the handout was the notation: "Old Saint Paul's Church, Baltimore A.D. 1692." In the 1960s, it was widely circulated without attribution to Ehrmann, sometimes with the claim that it was found in Saint Paul's Church, Baltimore, Maryland, and that it had been written in 1692 (the year of the founding of Saint Paul's). Nevertheless, the estate of Ehrmann has kept various editions of the work in print.
When Adlai Stevenson died in 1965, a guest in his home found a copy of Desiderata near his bedside and discovered that Stevenson had planned to use it in his Christmas cards. The publicity that followed gave widespread fame to the poem, as well as the mistaken relationship to Saint Paul's Church.
As the material was handed from one friend to another, the authorship became clouded. Copies with the "Old Saint Paul's Church" notation were reprinted and distributed liberally in the years that followed. It is perhaps understandable that a later publisher would interpret this notation as meaning that the poem itself was found in Old Saint Paul's Church, and that it had been written in 1692. This notation no doubt added to the charm and historic appeal of the poem, despite the fact that the actual language in the poem suggests a more modern origin. The poem was popular prose for the various spiritual movements of the 1960s and 1970s.
At least one court case has held the poem to be forfeited to the public domain because of distribution during and before World War II, but other cases have ruled that the assignee, through Ehrmann's heirs, holds the purchased copyright.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}