' A mai, naar Rome? Als ge eind oktober in Rome zijt, zal ikeen kaarsje voor u branden!' De patron van hotel Lepelbed in Melle kan zijn verbazing nauwelijks onderdrukken. Hij heeft er ook een herhaalde stevige krachtterm voor nodig, waarvan ik hoop, dat die niet letterlijk op mij van toepassing zal zijn. 'Goede moed', roept hij ons na, wanneer we weggaan. Nou dat hebben we bij de koffiepauze meteen nodig: hoewel we een mooi plekje langs de weg hebben, met de rug tegen een boom en vrij uitzicht, heeft de patronkoud water ipv warm water in de thermosfles gedaan: geen koffie dus! Ai, eveliens ritme is meteen een slagje verstoord. Dat belet haar overigens niet om een flink tempo te ontwikkelen. Ik kan het niet bijhouden. Het is schitterend, warm weer en dat vraagt om extra vochtinname; Twee Red Bull en twee Spa gaan binnen no time naar binnen. Ik krijg naarmate de trip van 35 km. vordert meer en meer last van de bal onder mijn voet. Ik kan alleen maar aan die stomme voeten denken en, pessimist die ik nogal eens ben, ook aan de vraag of ik Rome wel zal halen. Dat is nog wel een beetje vroeg he, zegt mijn steun en toeverlaat. We rusten in een perenboomgaard, waar de kisten al klaar staan, denken aan Tonnie en Desiree en aan al die andere fruittelers, die zoveel meer peren aan een boompje krijgen dan wij. We lopen een stuk illegaal langs een spoorlijn, wat twee toeterende machinisten oplevert en dan zijn we bij hotel het blaffend konijn, in Robost, bij een prachtige oude watermolen.

En dat blaffende konijn? Twee honderd jaar geleden was er een fraaie hof met veel kleinvee, waaronder een konijn met astma; Die maakte een raar geluid, zodat men al snel zei: pas op als je daarheen gaat, want zelfs de konijnen blaffen er!

cor